Velen geloven niet dat er een rechtstreekse relatie bestaat tussen het gebruik van anticonceptiva en abortus. Ze beweren dat anticonceptie het middel bij uitstek is om een onverwachte zwangerschap te voorkomen. Zij menen dat er een hemelsbreed verschil is tussen anticonceptie – wat het ontstaan van nieuw leven zou voorkomen – en abortus – wat een nieuw leven stopzet dat reeds begonnen was.


We zullen nooit een liefdevolle samenleving kunnen scheppen waar elk klein leven veilig is, waar we écht respect voor het leven tonen en waar abortus een afschuwelijke herinnering uit het verleden is, tot we inzien dat er een belangrijke oorzakelijk verband bestaat tussen anticonceptie en abortus. We moeten ons dringend realiseren dat een maatschappij die anticonceptie gebruikt het erg moeilijk zal hebben om abortus te verbieden aangezien de levensstijl en –houding die door anticonceptie wordt ondersteund een noodzaak tot abortus creëert.   

Intimiteit

Al enkele decennia lang hebben mensen ervoor gekozen om seksuele relaties aan te gaan waarbij ze volledig vertrouwden op de beschikbaarheid van abortus wanneer hun contraceptie faalt (over het falen van contraceptie kan je hier meer vinden). ‘Seksuele relatie’ staat hier jammer genoeg meestal niet voor ‘intieme, liefdevolle relatie’. Abortus is namelijk vaak een gevolg van seksuele relaties waar er geen plaats is voor een kindje – het natuurlijke gevolg van gemeenschap. Anticonceptie zet mensen die eigenlijk niet klaar zijn om een kind te krijgen aan tot seksuele betrekkingen. Wanneer ze dan zwanger blijken, geven ze het ongeboren kind de schuld binnen te dringen in hun leven en wenden ze zich tot de ‘oplossing’ abortus. 

Daarnaast is de banale, onverschillige manier waarop men met seksuele eenheid omgaat ook uitgebreid naar het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Studies tonen aan dat de vrouwen die abortus plegen zeer goed op de hoogte zijn van hoe ze hun anticonceptie zouden moeten gebruiken. Anticonceptie maakte het voor hen mogelijk zich een bepaalde levensstijl of relatie toe te eigenen maar wanneer de relatie of levensstijl voortduurt, blijkt dat met contraceptie niet zo te zijn… Deze vrouwen stellen echter een grote onverschilligheid en onnauwkeurigheid tentoon omwille van een heleboel redenen. 

Eén onderzoekster observeerde dat veel van deze vrouwen stoppen met de pil wanneer hun relatie stopt, maar daarna bleken ze tegen hun eigen verwachtingen in nog steeds seksueel actief. Anderen verafschuwen het medisch onderzoek voorafgaand aan het voorschrijven van de pil, of de bijwerkingen, of de schaamte om het middel te gaan halen. Veel ongetrouwde vrouwen willen zichzelf niet zien als seksueel actief, contraceptie gebruiken strookt niet met hun zelfbeeld. Het falen bij het gebruik van anticonceptie geeft aan dat veel vrouwen zich niet goed voelen bij wisselende seksuele contacten, hoewel ze dat moeilijk vinden om toe te geven. 

Een andere (pro-abortus) onderzoekster, Kristin Luker, concludeert dat vrouwen niet zwanger worden door onverschilligheid of onverantwoordelijkheid, maar dat ze vaak een ‘berekend risico’ nemen. Luker argumenteert dat voor deze vrouwen – vrouwen die geen anticonceptie gebruiken en geen kinderen willen – er bepaalde ‘kosten’ verbonden zijn aan anticonceptie en bepaalde ‘voordelen’ aan zwanger worden. Deze vrouwen vinden ‘spontane seks’ het risico op een zwangerschap waard. Ze noemden de volgende voordelen: door de zwangerschap ‘voel je je vrouw’, ‘weet je dat je vruchtbaar bent’, heb je een excuus om ‘de relatie te definiëren’, ‘het dwingt je ouders aandacht aan je te besteden’ of het is een ‘techniek om even alles op een rijtje te zetten’. 

De gegevens uit de studies suggereren dat er iets is bij deze vrouwen dat maakt dat ze vinden dat seksuele betrekkingen, liefde en toewijding en baby’s bij elkaar horen. Er zijn verschillende redenen waarom vrouwen onverschillig omspringen met anticonceptie, maar één van de redenen is hun diepliggende verlangen naar een betekenisvolle seksuele relatie, liever dan een betekenisloze. Vanbinnen voelen ze zich hoogst ongemakkelijk met de gevolgen van contraceptie. Naast de lichamelijke bijwerkingen vloeien er losse betrekkingen en losse relaties uit voort. Ze testen hun partner op zijn toewijding door zwanger te worden, maar aangezien de relatie nooit officieel bevestigd werd staan ze er extreem tegenstrijdig tegenover. Zo gebeurt het dat een gewilde zwangerschap eindigt in abortus. Het mag vergezocht lijken te beweren dat vrouwen een gewild kind laten aborteren, maar verschillende pro-abortus studies tonen dit aan. 

In dit licht is het te begrijpen dat ook binnen het huwelijk men zich makkelijker tot abortus wendt wanneer contraceptie wordt gebruikt. Diegenen die ondanks contraceptie zwanger worden, zijn overstuur en boos, aangezien ze alles deden om niet zwanger te worden. De zwangerschap wordt gezien als een crisis. Het koppel heeft hun leven zo ingericht dat ze geen kinderen (meer) verwachten en hun kind-vrij leven wordt op de proef gesteld: abortus wordt gezien als een oplossing. 

Het is onmogelijk voor pro-lifers om te denken dat ze abortus succesvol kunnen aanpakken, en tegelijk met een grote boog rond de thema’s anticonceptie en seksuele verantwoordelijkheid kunnen sluipen.

Hiermee wordt ook duidelijk waarom landen die reeds doordrongen zijn van de contraceptieve mentaliteit, harder ijveren voor vrije toegang tot abortus dan voor het leven van ongeboren kinderen. Het is onmogelijk voor pro-lifers om te denken dat ze abortus succesvol kunnen aanpakken en tegelijk met een grote boog op kousenvoeten rond de thema’s van anticonceptie en seksuele verantwoordelijkheid te sluipen. Want abortus is jammer genoeg een noodzaak geworden om net die onverantwoordelijke levensstijl te kunnen handhaven.

Bron:  http://www.goodmorals.org/smith4.htm
- Janet Smith is Associate Professor of Philosophy at the University of Dallas.

Anticonceptie voorkomt toch abortus?

Velen zijn van mening dat anticonceptie de heilige graal is voor alle problemen in de nasleep van de seksuele revolutie: (nog) meer anticonceptie en beter gebruik ervan zou het aantal onverwachte zwangerschappen en abortussen doen dalen en het zou zelfs seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) tegenhouden. Na dertig jaar is het echter moeilijk vol te houden om met een uitgestreken gezicht te blijven beweren dat een beter gebruik van anticonceptiva het aantal onverwachte zwangerschappen en abortussen nog steeds kan doen dalen. Nog nooit waren voorbehoedsmiddelen zo beschikbaar, goedkoop en alomtegenwoordig. Nooit waren er meer onverwachte zwangerschappen en soa’s dan nu. Het argument dat men betere voorlichting nodig heeft over hoe ze te gebruiken houdt al lang geen steek meer. Als mensen het nu nog steeds niet geleerd hebben dan moeten we een andere conclusie trekken. De statistieken spreken heel andere taal: hoe meer een cultuur doordrongen is van voorbehoedsmiddelen, hoe hoger het aantal ongeplande zwangerschappen, soa’s en abortussen!

Nog nooit waren voorbehoedsmiddelen zo beschikbaar, goedkoop en alomtegenwoordig. Nooit waren er meer onverwachte zwangerschappen en soa’s dan nu. Om het simpel te zeggen: anticonceptie vergemakkelijkt het soort relaties en zelfs de houding en (gebrek aan) morele waarden die uiteindelijk zullen leiden tot abortus.

 Een contraceptieve mentaliteit ontkoppelt seksualiteit en vruchtbaarheid, alsof baby’s uit bloemkolen komen. Ze beschouwt baby’s als een ‘ongelukje’, als onwelkome indringers binnen een seksuele relatie, als een last of een ziekte waartegen je een pilletje kan innemen. De seksuele revolutie veroorzaakte een staalharde ontkenning van de gevolgen en verantwoordelijkheden die bij seksualiteit horen. 

Anticonceptie heeft de komst van de seksuele revolutie vergemakkelijkt en laat toe dat deze voortrazend slachtoffers blijft maken. In het verleden koos men om geen seksuele betrekkingen te hebben als men niet klaar was voor het ouderschap. Wanneer een enigszins betrouwbaar (lees meer hier) voorbehoedsmiddel op het toneel verscheen, viel al snel het doek over seks uitsluitend binnen het huwelijk. Even snel volgde de teloorgang van de relatie tussen seks en liefde. De diepe betekenis eigen aan menselijke seksualiteit is uit het zicht verdwenen, seksuele betrekkingen met iemand hebben is al lang niets exclusiefs meer, laat staan het gevolg van een levenslange verbintenis. Partners worden gereduceerd tot seksuele speeltjes, objecten, want echt engagement is niet langer nodig. In die context is het makkelijk te begrijpen dat bijna 60% van de Belgische abortussen te wijten zijn aan falen van de anticonceptie: wie wil immers een kind opvoeden van een ‘seksuele partner’ zonder meer?  

De link tussen contraceptie en abortus

Onnauwkeurig

Trouw